Pojęcie produktu niebezpiecznego zostało określone w kodeksie cywilny i zgodnie z brzemieniem przepisu „Przez produkt rozumie się rzecz ruchomą, choćby została ona połączona z inną rzeczą. Za produkt uważa się także zwierzęta i energię elektryczną”. Wynika z tego, iż za produkt uznawana jest rzecz ruchoma, w tym taka, która może być połączona z inną rzeczą, a nawet nieruchomością, także zwierze i energia elektryczna. Jednakże nie jest zasadne zawężanie tego pojęcia i należy interpretować je możliwie najszerzej, dążąc do objęcia nim każdego dobra występującego w komercyjnym obrocie masowym. Uzasadnione jest to dobrem konsumenta oraz nałożeniem na producenta obowiązku ograniczenia do minimum niebezpiecznego charakteru wytworzonego produktu.
Odpowiedzialność odszkodowawcza producenta nie dotyczy każdego produktu, lecz jedynie takiego, który określany jest mianem niebezpiecznego. Definicja produktu niebezpiecznego została określona w art. 4491 k.c., zgodnie z którą „Niebezpieczny jest produkt niezapewniający bezpieczeństwa, jakiego można oczekiwać, uwzględniając normalne użycie produktu.”. Istotnym kryterium uznania jakiegoś produktu za niebezpieczny jest odwołanie się do bezpieczeństwa jakiego należy oczekiwać od danego produktu przy normalnym jego użyciu.
Odpowiedzialność za produkt niebezpieczny jest odpowiedzialnością na zasadzie ryzyka, a co za tym idzie poszkodowany, który występuje z roszczeniem odszkodowawczym nie musi udowadniać winy (bezprawności w działaniu) podmiotu ponoszącego odpowiedzialność za produkt niebezpieczny. Udowodnienia wymaga jedynie okoliczność wystąpienia szkody i związku przyczynowego pomiędzy wprowadzeniem produktu niebezpiecznego do obrotu, a wyrządzeniem przez niego szkody. Zaostrzenie odpowiedzialności uzasadnione jest założeniem zgodnie, z którym ten kto prowadzi działalność gospodarczą i osiąga z tego powodu korzyści powinien ponosić odpowiedzialność również za negatywne następstwa, które spowoduje.
Odpowiedzialność za produkt niebezpieczny nie jest absolutna i można się on od niej uwolnić poprzez wykazanie jednej z przesłanek egzoneracyjnych. Jednakowoż podmiot ponoszący odpowiedzialność za produkt niebezpieczny nie może uwolnić się od odpowiedzialności poprzez powołanie się na okoliczność, iż dołożył należytej staranności w zakresie zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa produktowi, który wyrządził szkodę.